Vrouwen voor Vrede

• Vrijgezelle vrouwen boven de 50 jaar worden denken dat datingsites niet voor hen zijn omdat ze zich richten op jongere generaties en vooral voor vluchtige contacten zijn.
• Zeker dating-apps kunnen erg agressief en direct overkomen op oudere vrouwen. Online datingsites bieden wat meer privacy en keuzemogelijkheden, bijvoorbeeld om geen berichten te ontvangen.
• Sommige vrouwen vinden dat sommige datingsites gericht zijn op een ’te oud’ publiek en andere juist op een ’te jong’ publiek.
• Toch geven steeds meer alleenstaande vrouwen van 50-plus online datingsites een kans.

Online daten is een vaardigheid die je moet ontwikkelen om er echt goed in te worden. In de afgelopen twee decennia hebben het internet en de smartphones getransformeerd waar, wanneer en hoe mensen hun ware liefde ontmoeten. Hoe ervaren vrijgezelle vrouwen dan zelf het online daten op datingsites als Relatieplanet en Lexa?

Over het algemeen beoordelen online daters hun ervaringen eerder in positieve dan in negatieve zin, en de meerderheid van deze gebruikers zegt dat het gemakkelijk was om anderen te vinden die hun interesses deelden of die elkaar persoonlijk wilden ontmoeten. Maar gebruikers beschrijven ook een meer verontrustende en frustrerende kant van online datingsites, inclusief hun eigen ontmoetingen met intimiderend gedrag op deze platforms.

De kans op dergelijke verontrustende ervaringen voor een vrouw op een datingsite is verdubbeld, waarbij anderen er vaak van uitgaan dat een dating app-profiel betekent dat een vrouw zich opzettelijk aan creepy comments onderwerpt. De aanval van mannen die strohalmen om aandacht te krijgen met berichten die zeggen “denk dat ze je ergens zagen” of vragen om naaktfoto’s als hun openingszin is een online dating specialiteit.

Voelt het makkelijker door simpelweg een hete selfie op je Instagram-verhaal als aas te gebruiken en te hopen dat je potentiële match hem ziet en reageert? Ik bedoel, dat is een klassieke tactiek die nooit uit de mode zal raken. Toch is de kans groter dat je iemand op een datingsite ontmoet. Daar heeft namelijk iedereen dezelfde intenties.

Het is van vitaal belang voor ons geestelijk welzijn dat onze relaties gezond zijn. Het heeft geen zin om met iemand samen te zijn als het niet bijdraagt aan je algehele geluk en levenskwaliteit. Hieronder lees je welke regels vrouwen hebben opgesteld voor hun partner zodat hun relatie gezond en goed blijft.

1. “Geen dreigementen om te vertrekken. Nooit. Als één van ons dat ook daadwerkelijk is, dan zullen we dat serieus nemen. Het helpt echt om ons vertrouwen en ons teamgevoel te versterken.”
2. “We hebben een codewoord, ‘ananas’, want als de ander gefrustreerd of boos wordt en we kunnen voelen dat het tot een gevecht gaat leiden. Het woord betekent gewoon dat we vijf minuten pauze van elkaar nemen en terugkomen om te zien of we het rustiger kunnen uitpraten.”.
3. “Hoe druk we het ook hebben, we eten altijd samen…. Het maakt niet uit of het een kom cornflakes is, we nemen de tijd om te zitten en met elkaar te praten.”.
4. “Tijdens een ruzie moeten we altijd tegen elkaar zeggen: ‘Ik hou van je, maar ik ben boos op je’, of iets dergelijks om ons gegrond te houden en het geschil gescheiden te houden van ons fundament. Het gaat meestal zoiets als: ‘Je weet dat ik van je grote, knappe gezicht hou, maar ik ben helemaal niet blij met je mening hierover op dit moment’. Klinkt een beetje goedkoop, maar het helpt echt om te de-escaleren en perspectief te behouden.”
5. “Een veiligheidswoord voor het dagelijks leven. Als mijn partner me bijvoorbeeld plaagt en ik het echt niet meer grappig vind, zeg ik gewoon het veiligheidswoord en nemen we een time-out. Misschien bespreken we daarna waarom het zo ver is gekomen, maar meestal zien we het allebei wel in.”
6. “Ons motto is altijd ‘hetzelfde team’. Communicatie is altijd de sleutel, het is beter om de gevoelens van de persoon te kwetsen met de waarheid dan de wrok jarenlang vast te houden.”
7. “Als de hond op schoot ligt en de een iets nodig heeft (meer koffie, nog een biertje) dan haalt de ander het voor hem of haar. En niet de hond roepen om op schoot te gaan zitten, zodat je niet op hoeft te staan.”
8. “We danken elkaar voor de klusjes die we doen in plaats van ons te verafgoden voor de klusjes die we ‘altijd’ doen en de andere ‘nooit’. Soms als ik veeg en stofzuig of het toilet schoonmaakt, krijg ik zoiets van: ‘Hij doet dit nooit’ en dan herinner ik me dat hij altijd de was doet en boodschappen doet en dat helpt mijn gemopper.”
9. “Geen onuitgesproken verwachtingen. Als je iets van de ander wilt of nodig hebt, moet je hem of haar dat laten weten. Op die manier hebben ze dan de mogelijkheid om te handelen, te negeren of bewust te zijn. Maar vanaf dat moment is je emotionele reactie gerechtvaardigd. Hoe kan ik overstuur zijn als ik je niet de vaatwasser uitlaadt als ik je nooit verteld heb dat ik verwachtte dat je dat zou doen? Ik kan terecht van streek zijn als ik hem vertelde dat ik verwachtte dat hij me door deze moeilijke tijd zou steunen, en ik vond hem verdomme van het spelen van videospelletjes. Het lost niet alle problemen op, maar het stelt je wel in staat om te weten waar de gekwetste gevoelens, die onvermijdelijk opduiken, naartoe gaan en of ze gerechtvaardigd zijn”.
10. “We vragen het voordat we elkaar willekeurig aanraken (minstens de helft van de tijd). Moest deze regel instellen omdat hij houdt van overmatig knuffelen/aanraken, maar hoezeer ik ook van hem hou, ik heb mijn ruimte echt nodig. Dus nu ten opzichte van mij vraagt hij, voordat hij me in knuffels verstikt. Het lijkt misschien een vreemde regel, vooral omdat we al vijf jaar samen zijn. Maar pas sinds kort besefte ik dat ik niet alleen knuffels voor hem moest verdragen. Hij wil dat ik ervan geniet, niet dat ik me er ongemakkelijk bij voel.”
11. “Nooit schreeuwen. We hebben allebei zeer destructieve mensen in ons leven gehad en weten dat als we eenmaal emoties ons laten dicteren dat we niet langer logisch of respectvol naar de ander toe zijn. Als we ooit boos worden op de ander nemen we een moment om tot rust te komen en ons perspectief te delen.”

Waarom gaat ze niet gewoon weg? Het is de vraag die veel mensen zich stellen als ze erachter komen dat een vrouw misbruikt wordt binnen een relatie. Maar als je in een relatie zit met misbruik en huiselijk geweld, weet je dat het niet zo eenvoudig is. Het beëindigen van een belangrijke relatie is nooit gemakkelijk. Het is nog moeilijker als je geïsoleerd bent van je familie en vrienden, psychologisch in elkaar geslagen, financieel gecontroleerd en fysiek bedreigd wordt.

Als je probeert te beslissen of je blijft of vertrekt, kun je je verward, onzeker, bang en gescheurd voelen. Misschien hoop je nog steeds dat je situatie zal veranderen of ben je bang voor hoe je partner zal reageren als hij ontdekt dat je probeert te vertrekken. Het ene moment wil je wanhopig wegkomen, en het volgende moment wil je je vasthouden aan de relatie. Misschien geef je jezelf zelfs de schuld voor het misbruik of voel je je zwak en beschaamd omdat je ondanks dat toch bent gebleven. Laat je niet vangen door schuld of zelfverwijt. Het enige dat telt is je veiligheid.

Als je misbruikt wordt, onthoud dan:

• Het is niet jouw schuld dat je wordt misbruikt of mishandeld.
• jij bent niet de oorzaak van het misbruik van jouw partner.
• Je verdient het om met respect behandeld te worden.
• Je verdient een veilig en gelukkig leven.
• Jouw kinderen verdienen een veilig en gelukkig leven.
• Je bent niet alleen. Er zijn mensen die er zijn om je te helpen.

De beslissing nemen om een relatie met misbruik te stoppen

Als je voor de beslissing staat om de misbruikte relatie te beëindigen of te proberen deze te redden, houd dan rekening met de volgende zaken:

Als je hoopt dat je mishandelende partner zal veranderen…. Het misbruik zal waarschijnlijk blijven gebeuren. Mishandelaars hebben diepe emotionele en psychologische problemen. Hoewel verandering niet onmogelijk is, is het niet snel of gemakkelijk. En verandering kan alleen gebeuren als je mishandelaar de volledige verantwoordelijkheid voor zijn gedrag neemt, professionele behandeling zoekt en stopt met jou de schuld te geven, zijn ongelukkige jeugd, stress, werk, zijn drinken of zijn humeur.

Als je denkt dat je jouw misbruiker kunt helpen…. Het is niet meer dan normaal dat u uw partner wilt helpen. U denkt misschien dat u de enige bent die hem begrijpt of dat het uw verantwoordelijkheid is om zijn problemen op te lossen. Maar de waarheid is dat door te blijven en herhaaldelijk misbruik te accepteren, je het gedrag versterkt en mogelijk maakt. In plaats van je misbruiker te helpen, zet je het probleem voort.

Als je partner heeft beloofd om het misbruik te stoppen…. Als de mishandelaars de gevolgen ervan onder ogen zien, smeken ze vaak om vergeving en beloven ze om te veranderen. Ze kunnen zelfs menen wat ze op dit moment zeggen, maar hun werkelijke doel is om de controle te behouden en te voorkomen dat je weggaat. Meestal keren ze snel terug naar hun beledigende gedrag als je ze vergeven hebt en ze zijn niet langer bang dat je weggaat.

Als je partner in counseling of een programma voor mishandelaars zit…. Zelfs als je partner in counseling zit, is er geen garantie dat hij zal veranderen. Veel mishandelaars die door de counseling heengaan, blijven gewelddadig, mishandelend en controlerend. Als je partner is gestopt met het minimaliseren van het probleem of het maken van excuses, is dat een goed teken. Maar je moet nog steeds je beslissing nemen op basis van wie hij nu is, niet de man die je hoopt dat hij zal worden.

Als je je zorgen maakt over wat er zal gebeuren als je vertrekt…. Je kunt bang zijn voor wat je mishandelende partner zal doen, waar u naartoe gaat, of hoe u zichzelf of uw kinderen zult onderhouden. Maar laat de angst voor het onbekende je niet in een gevaarlijke, ongezonde situatie houden.

Tekenen dat je misbruiker niet verandert:

• Hij minimaliseert het misbruik of ontkent hoe ernstig het werkelijk was.
• Hij blijft anderen de schuld geven voor zijn gedrag.
• Hij beweert dat jij degene bent die misbruik maakt.
• Hij zet je onder druk om naar de begeleiding van een koppel te gaan.
• Hij vertelt je dat je hem nog een kans schuldig bent.
• Je moet hem aansporen om in behandeling te blijven.
• Hij zegt dat hij niet kan veranderen, tenzij je bij hem blijft en hem steunt.
• Hij probeert sympathie te krijgen van u, uw kinderen of uw familie en vrienden.
• Hij verwacht iets van u in ruil voor hulp.
• Hij zet u onder druk om beslissingen te nemen over de relatie.

Veiligheidsplanning voor misbruikte vrouwen

Of je nu wel of niet klaar bent om je misbruiker te verlaten, er zijn stappen die je kunt zetten om jezelf te beschermen. Deze veiligheidstips kunnen het verschil maken tussen ernstig gewond of gedood worden en ontsnappen met je leven.

Ken de aanwijzingen van je mishandelaar. Blijf alert voor tekenen en aanwijzingen dat je mishandelaar van streek raakt en kan exploderen in woede of geweld. Bedenk verschillende geloofwaardige redenen die je kunt gebruiken om het huis te verlaten (zowel overdag als ’s nachts) als je problemen voelt bij het brouwen.

Identificeer veilige gebieden van het huis. Weet waar u naartoe moet als uw mishandelaar aanvalt of een ruzie begint. Vermijd kleine, besloten ruimtes zonder uitgangen (zoals kasten of badkamers) of kamers met wapens (zoals de keuken). Ga, indien mogelijk, naar een kamer met een telefoon en een buitendeur of -raam.

Bedenk een codewoord. Stel een woord, zin of signaal vast dat je kunt gebruiken om je kinderen, vrienden, buren of collega’s te laten weten dat je in gevaar bent en dat ze de politie moeten bellen.

Bescherming van je privacy

Misbruikers houden vaak toezicht op de activiteiten van hun partner, waaronder hun telefoon, computer en internetgebruik. U kunt bang zijn om te vertrekken of om hulp te vragen uit angst dat uw partner vergeldingsmaatregelen zal nemen als hij erachter komt. Er zijn echter voorzorgsmaatregelen die u kunt nemen om veilig te blijven en te voorkomen dat uw misbruiker ontdekt wat u van plan bent. Bij het zoeken naar hulp bij huiselijk geweld en misbruik is het belangrijk om je sporen uit te wissen, vooral als je de huistelefoon, een smartphone of een computer gebruikt.

Bel vanaf de telefoon van een vriend of buurman als u hulp zoekt bij huiselijk geweld, of gebruik een openbare telefooncel. Het is meestal gratis om de hulpdiensten te bellen vanaf de meeste openbare telefoons, dus weet of er in geval van nood een telefoon in uw buurt is.

Controleer de instellingen van uw smartphone. Er zijn smartphone-apps die uw misbruiker kan gebruiken om uw gesprekken af te luisteren, uw sms’jes te lezen, uw internetgebruik te monitoren of uw locatie te volgen. Overweeg om de app uit te schakelen wanneer deze niet in gebruik is of achter te laten wanneer u uw misbruiker vlucht.

Koop een tweede mobiele telefoon. Om uw communicatie en bewegingen privé te houden, kunt u overwegen een prepaid mobiele telefoon of een andere smartphone aan te schaffen die uw misbruiker niet kent. Sommige opvangcentra voor huiselijk geweld bieden gratis mobiele telefoons aan voor mishandelde vrouwen. Bel uw lokale hotline voor meer informatie.

Gebruik een prepaid telefoonkaart. Vergeet niet dat als u uw eigen huistelefoon gebruikt, de telefoonnummers die u belt zullen worden vermeld op de maandelijkse rekening die naar uw huis wordt verzonden. Zelfs als u al vertrokken tegen de tijd dat de rekening komt, kan uw misbruiker in staat zijn om u op te sporen door de telefoonnummers die u hebt opgeroepen voor hulp.

Gebruik een veilige computer. Als u online hulp zoekt, bent u het veiligst als u een computer buitenshuis gebruikt. Hoewel er manieren zijn om uw internetgeschiedenis te verwijderen op een computer, tablet of smartphone waartoe uw misbruiker toegang heeft, kan dit een rode vlag zijn waar u iets probeert te verbergen. Bovendien kan het, tenzij u zeer technisch bent, bijna onmogelijk zijn om al het bewijs te wissen van de websites die u hebt bezocht. Gebruik een computer op het werk, de bibliotheek, uw plaatselijke buurthuis, een huiselijk geweldsopvangcentrum of -bureau, of leen een smartphone van een vriend.

Wijzig je gebruikersnamen en wachtwoorden. In het geval dat je misbruiker weet hoe hij toegang kan krijgen tot uw accounts, maak dan nieuwe gebruikersnamen en wachtwoorden aan voor uw e-mail, IM, internetbankieren en andere gevoelige accounts. Zelfs als u denkt dat uw misbruiker niet over uw wachtwoorden beschikt, kan het zijn dat hij een spyware of keylogging programma heeft geraden of gebruikt om deze te verkrijgen. Kies wachtwoorden die uw misbruiker niet kan raden (vermijd verjaardagen, bijnamen en andere persoonlijke informatie).

Schuilplaatsen voor huiselijk geweld

Een tehuis voor huiselijk geweld of een opvanghuis voor vrouwen is een gebouw of een geheel van appartementen waar mishandelde en mishandelde vrouwen hun toevlucht kunnen zoeken voor hun mishandelaars. De locatie van het opvanghuis wordt vertrouwelijk gehouden om te voorkomen dat de mishandelaar je vindt.

De opvangcentra voor huiselijk geweld bieden over het algemeen plaats aan zowel moeders als hun kinderen. Het opvangcentrum voorziet in al uw basisbehoeften, inclusief voedsel en kinderopvang. De duur van uw verblijf in het opvangcentrum is beperkt, maar de meeste opvangcentra zullen u ook helpen om een vast thuis, een baan en andere zaken te vinden die u nodig heeft om een nieuw leven te beginnen. De opvang moet ook in staat zijn om u door te verwijzen naar andere diensten voor mishandelde en mishandelde vrouwen in uw gemeenschap.

Jezelf beschermen nadat je bent vertrokken

Het is net zo belangrijk om jezelf veilig te houden voor je mishandelaar nadat je bent vertrokken als voorheen. Om jezelf te beschermen, moet je misschien verhuizen zodat je voormalige partner je niet kan vinden. Als je kinderen hebt, moeten ze misschien van school veranderen.

Het was vijf jaar geleden dat Emma Hoogman en haar man uit elkaar gingen. Sindsdien heeft haar scheiding haar leven gedomineerd. De 47-jarige heeft veel tijd en energie gestoken in de strijd tegen haar ex voor de rechtbank – over de voogdij over hun drie kinderen en financiële steun – met juridische kosten van meer dan 85.000 euro.

Haar voormalige partner, een bankier, liet zijn onderhoudsbetalingen tot een absoluut minimum zakken nadat hij ontslagen was, ondanks het feit dat hij een uitbetaling van zes cijfers had ontvangen en de grote kans op een nieuwe baan in de pijplijn. Hoogman hoopt nu dat haar zaak een wetswijziging zal ondergaan, waarbij ontslagvergoedingen in aanmerking kunnen worden genomen als inkomen in gevallen van kinderbijslag.

“Toen hij vertrok, was zijn houding ‘en ik neem mijn geld mee’. Hij gebruikt geld om mij te straffen. Hij betaalt laat, hij betaalt niet of niet het juiste bedrag of betaalt helemaal niet. Hij blijft de controle houden, en in mijn leven, in een voortzetting van een zeer giftige relatie”.

Hoogman heeft meer geluk dan veel vrouwen in dezelfde positie, maar heeft een huis voor zichzelf en haar kinderen. “Niet dat het een goed is dat ik kan verkopen, want we moeten er in leven,” zei ze. “Mijn pensioen is 18.000 euro waard, dat van hem is 228.000 euro.

“Ik weet dat ik meer geluk heb dan de meeste andere vrouwen – de meeste vrouwen die ik ken hebben niets, en moesten ermee aan de slag. Iedereen die een partner had die zelfstandig ondernemer is, is volledig de pineut. Vrouwen die hun werk of financiële onafhankelijkheid hebben opgegeven om kinderen op te voeden, worden gewoon volgestopt door een scheiding”.

Haar mening wordt misschien vertekend door haar ervaring, maar het heeft de zwaargewicht steun van een nieuw rapport. Het onderzoek benadrukt dat echtscheiding en scheiding een belangrijk financieel risico vormen voor vrouwen die “kwetsbaar” worden achtergelaten door gezamenlijke beslissingen, terwijl ze zich in een lange termijnrelatie bevonden. De gemiddelde gescheiden vrouw heeft minder dan een derde van het pensioenvermogen van de gemiddelde gescheiden man, terwijl 10% meer gescheiden vrouwen verwachten op het staatspensioen te kunnen rekenen dan mannen, van wie 41% een bedrijfspensioen heeft. Om dit probleem nog te verergeren, hebben vrouwen meer kans om meer zorgtaken te hebben en psychische problemen te krijgen.

Barbara de Groot, heeft tientallen jaren ervaring in het familierecht. Zij zegt dat risico’s onvermijdelijk zijn bij een scheiding – en dat het beheer ervan cruciaal is. “Er is een perceptie dat vrouwen in Engeland het goed doen na een scheiding – waarbij Londen wordt beschreven als ’s werelds scheidingshoofdstad,’ zei ze. “Maar het is belangrijk om te onthouden dat als dit het geval is, dit alleen geldt voor de vrouwen van de superrijken. De realiteit voor de meeste vrouwen is dat ze vaak huizen hebben gecreëerd, kinderen hebben opgevoed en hun partners hebben ondersteund terwijl hun eigen carrière stil heeft gestaan, of in een aanzienlijk trager tempo is gevorderd.

“Het geld dat deze vrouwen hadden kunnen verdienen – en dus hun potentieel om te sparen voor hun eigen toekomstige lange termijnbehoeften, waaronder hun pensioen – is aanzienlijk aangetast.

Zoals veel vrouwen ben ik door mijn familie en cultuur getraind om altijd de behoeften van anderen op de eerste plaats te zetten. Mij werd geleerd dat het opofferen van mijn eigen wensen en behoeften een deugd was, en dat mijn volwassen identiteit zich moet richten op mijn romantische partner (en mogelijke kinderen). Ik heb ook geleerd om meer vertrouwen te hebben in het oordeel van anderen dan in dat van mijzelf, omdat ik automatisch meer “irrationeel” was omdat ik een vrouw was.

De meeste van deze boodschappen werden niet direct gecommuniceerd, maar indirect in duizend subtiele verwachtingen en microagressies. Toch hebben ze me heel duidelijk bereikt. Dus toen ik begon te daten, het kostte me een lange tijd om me te realiseren hoeveel van mijn fundamentele persoonlijke rechten ik opgaf in mijn relaties.

Ken je rechten

De rechten die ik hieronder heb opgesomd zijn fundamentele dingen die iedereen zou moeten hebben in een relatie. Veel ervan zijn dingen die ik in mijn vroege relaties heb zien wegglijden, of dingen waar ik veel vrienden mee heb zien worstelen.

Op een paar uitzonderingen na, zijn de rechten die ik hieronder heb opgesomd van toepassing, of je relatie nu informeel of gepleegd is, monogaam of niet-monogaam, ongeslachtelijk of seksueel, of je relatie nu een toevallige of geëngageerde relatie is. Als u een onderdanige in een D / s relatie, kunt u ervoor kiezen om af te zien van een aantal van deze rechten, maar je hebt altijd het recht om opnieuw te onderhandelen en ze terug te nemen.

Deze rechten gelden voor alle mensen, maar vooral vrouwen vinden ze vaak ondermijnd in relaties, vanwege de manier waarop we gesocialiseerd zijn om anderen boven onszelf te stellen. Als je een vrouw bent die romantische relaties heeft, moedig ik je ten zeerste aan om deze te lezen, je ze te verinnerlijken en voor ze op te komen in elke relatie die je hebt.

Ik heb het recht om mijn behoeften te uiten en ze te laten overwegen

Een relatie betekent soms dat je compromissen moet sluiten tussen je behoeften en die van je partner(s), maar je moet altijd kunnen zeggen wat je nodig hebt en je partner(s) moeten kunnen laten nadenken over hoe ze je het beste kunnen ondersteunen.

Er is een groot verschil tussen “Na het bespreken en het verkennen van verschillende opties, ik denk niet dat ik dat voor u kan doen” en “Nee, ik ben niet geïnteresseerd in het besteden van mijn energie om u te ondersteunen”.

Ik heb het recht op een balans van geven en nemen….

Er zijn altijd momenten waarop de ene partner de andere moet ondersteunen, of het nu gaat om een avond na een slechte dag, een paar dagen als een persoon ziek is, of maanden of jaren door een langdurige ziekte of depressie.

In het algemeen moet het moment waarop u uw partner gaat steunen echter worden afgewogen tegen het moment waarop uw partner u gaat ondersteunen.

Vooral vrouwen merken vaak dat ze alles laten vallen en hun eigen behoeften tot zwijgen brengen wanneer een partner het moeilijk heeft. En dan, als ze het moeilijk hebben, maakt die partner slechts kleine aanpassingen om voor hen te zorgen (vaak terwijl ze veel krediet verwachten).

Dat is oneerlijk. Je hebt het volste recht om je partner(s) te vragen om voor je op te komen op dezelfde manier als waarop je voor hen opkomt, ook al kost het wat werk en aanpassing om hen te leren hoe ze dit moeten doen.

Ik heb het recht om mijn gevoelens te laten horen

Je gevoelens zijn je eigen verantwoordelijkheid, net zoals de gevoelens van je partner die van hen zijn. Maar “het is mijn verantwoordelijkheid” betekent niet: “Ik moet het allemaal alleen aankunnen”. Of je gevoelens nu rationeel zijn of niet, je hebt het recht om ze te uiten en om met medeleven gehoord te worden.

Vrouwen worden er vaak van beschuldigd hysterisch of onredelijk te zijn als ze hun gevoelens uiten. Dit is seksistisch en vals, en het is een gebruikelijke manier voor hun partners om te rechtvaardigen dat ze niet luisteren als een vrouw zegt hoe ze zich voelt.

Het is de moeite waard om een gesprek te voeren over wat u wilt als u uw gevoelens uitspreekt: oplossingen, medeleven, gewoon een luisterend oor? Een zorgzame partner zal willen leren hoe hij of zij op uw gevoelens kan reageren op een manier die u helpt zich beter te voelen.

Ik heb het recht om te vragen om seksueel genot

Als je een seksuele relatie hebt, heb je het recht om je partner te vragen naar de dingen die je zullen behagen en bevredigen. Dat betekent niet dat ze een verplichting hebben om die dingen te doen – ze hebben recht op hun grenzen en afkeer. Maar je hebt altijd het recht om te vragen en compromissen te onderzoeken.

Vaak richten vrouwen in relaties zich op het plezier van hun partner en negeren ze hun eigen plezier. Sommige mannen die uitgaan met vrouwen zullen zich gedragen alsof hun partner veeleisend en onredelijk is als ze om iets vraagt dat haar tevreden zal stellen.

Dat is ze niet – ze heeft net zo goed het recht om te vragen naar de seksuele handelingen die haar plezier doen als hij.

Ik heb het recht om seksuele grenzen te stellen en deze moeten gerespecteerd worden

Er is geen enkele omstandigheid in een relatie die je het recht ontneemt om grenzen te stellen: van “Zo wil ik vandaag geen seks hebben” tot “ik wil helemaal geen seks hebben”. Het maakt niet uit hoe lang jullie al samen zijn, en het maakt niet uit hoeveel ze voor jullie hebben gedaan. Je krijgt te zien hoe en wanneer je lichaam zal worden aangeraakt.

Als je partner mokkert, ruzie maakt of druk op je uitoefent als je grenzen stelt, is dat seksueel dwingend en niet goed. Als je behoeften en grenzen heel anders zijn, moet je misschien iets aan je relatie veranderen (of zelfs beëindigen), maar deze discussie moet altijd respectvol en vrij van schuldgevoelens zijn.

Ik heb het recht om met kennis van zaken beslissingen te nemen over mijn seksuele veiligheid.

Je hebt het recht om eerlijke antwoorden te vragen en te ontvangen over zaken die van invloed zijn op je seksuele veiligheid. Dit geldt ook voor andere mensen met wie je partner seks heeft of met wie je partner vrijt of vrijt, elke SOA-partner weet dat ze seks hebben en wanneer ze voor het laatst zijn getest.

Er zijn verschillende normen en verwachtingen rond zaken als “Wanneer is een relatie seksueel exclusief?” of “Hoe vaak word je getest?”. Ik raad dus niet aan om veronderstellingen te maken totdat je een gesprek hebt gehad. Maar je partner moet eerlijk antwoorden op alle vragen die je stelt en als je eenmaal afspraken hebt gemaakt en informatie hebt gedeeld over je seksuele gezondheidstoestand, is je partner verplicht om je te vertellen of er iets verandert.

Als je partner er de voorkeur aan geeft om informatie over zijn of haar seksuele gezondheid of andere partners privé te houden, heeft hij of zij het recht om dit te doen, maar dan moet hij of zij je niet het gevoel geven dat je je slecht voelt als je om veiligheidsredenen geen seks met hem of haar wilt hebben.

Je mag je eigen comfort en risiconiveau instellen.

Ik heb het recht op interesses en relaties buiten mijn partnerschap

De rest van je leven gaat niet weg als je een relatie aangaat. Terwijl de balans van de tijd die je besteedt aan dingen kan verschuiven, krijg je nog steeds de kans om je vriendschappen, familierelaties, interesses en activiteiten te onderhouden.

Een partner die klaagt als je je vrienden ziet of de belangen die je hebt die ze niet delen, niet met je deelt, is misschien gewoon erg onzeker of heeft wat te leren over grenzen. Of het kan een voorloper zijn van misbruik en controleerbaar gedrag.

Hoe dan ook, je hebt het recht op een leven buiten je relatie – en een partner die dit ondersteunt.

Ik heb het recht om geraadpleegd te worden over beslissingen die van invloed zijn op mij

Voor partners die samenwonen, zichzelf als zeer toegewijd beschouwen en/of hun financiën delen, moeten beslissingen over grote leefstijlvraagstukken worden genomen met de inbreng van beide/alle partners.

Ook al is het in de eerste plaats de beslissing van uw partner om te beslissen of hij/zij in hun huidige baan blijft of op zoek gaat naar een nieuwe, toch zijn ze u waarschijnlijk nog een discussie verschuldigd over de gevolgen die dit voor u beiden zal hebben, voordat ze u een bericht sturen.

Zelfs als je hebt afgesproken dat één partner de beslissingen op een bepaald gebied zal nemen, heb je altijd het recht om opnieuw over die overeenkomst te onderhandelen als je meer betrokken wilt zijn.

In minder verstrengelde relaties moet u nog steeds dezelfde mate van onafhankelijkheid en verantwoordelijkheid hebben voor de beslissingen die u neemt. Als je partner een vakantie van twee weken alleen kan nemen zonder het je te vertellen, maar boos wordt als je een weekendje weg plant, dan is dat een slecht teken.

Ik heb het recht om door mijn partner gerespecteerd te worden, zowel privé als in het openbaar.

Je kunt het er niet mee eens zijn, je kunt dingen over elkaar irritant vinden, maar in een respectvolle relatie zal je partner je niet bespotten of kleineren op een manier die je kwetsend vindt. Ze zullen niet doen alsof ze zich voor je schamen of je in het openbaar neerzetten. Zij zullen u behandelen als een volwassene en een gelijke, niet als een kind of een werknemer.

Soms plaagt een partner omdat ze zich ongemakkelijk voelen, of omdat ze denken dat het leuk is voor jullie beiden, maar als je ze vertelt dat het pijn doet en ze vraagt om te stoppen, moeten ze luisteren.

Soms probeert een partner je leven op micromanagement te beheren of je bevelen te geven omdat ze denken dat dat nuttig is, maar als je ze vertelt dat je dat niveau van input niet wilt, moeten ze zich terugtrekken.

Ik heb het recht om te groeien en te veranderen

Niemand is op zijn veertigste nog dezelfde persoon als hij of zij op zijn twintigste was – godzijdank!

Gezonde relaties op lange termijn groeien en veranderen samen met de mensen in hen, het vinden van nieuwe manieren om verbinding te maken wanneer de oude niet meer werkt. Maar vaak voelen mensen zich bedreigd wanneer hun partner op belangrijke wijze begint te veranderen en proberen ze druk uit te oefenen om hetzelfde te blijven.

Sommige veranderingen kunnen grote invloed hebben op een relatie, zoals een verandering in religie of seksuele identiteit. En soms betekenen deze veranderingen dat je niet langer compatibel bent met je partner.

Het is goed voor hen om zich gekwetst, verward, verdrietig en zelfs boos te voelen.

Maar het is niet goed voor hen om te doen alsof je iets verkeerd hebt gedaan, of om te proberen je te dwingen om te blijven stagneren en jezelf te onderdrukken voor hun eigen bestwil.

Ik heb het recht om me veilig te voelen in mijn eigen huis

Uw huis is uw fysieke veilige ruimte. U zou niet moeten hoeven te gaan over uw eigen huis bezorgd over wat uw partner met u zou kunnen doen. Zelfs als ze niet direct gewelddadig tegen je zijn geweest, als ze dingen gooien, op muren slaan of dreigementen uiten en je bang bent, is dat niet goed.

Als je niet samenwoont, heb je het recht om grenzen te stellen aan wanneer je partner in je huis mag zijn. Als je bij je voor de deur staat als je hun dat niet hebt gevraagd, of als je hun reservesleutel gebruikt om ongevraagd binnen te komen, zijn dat grensoverschrijdingen.

Je moet misschien praten om ervoor te zorgen dat ze begrijpen wat je grenzen om hen heen zijn, maar als je het eenmaal hebt gecommuniceerd, moeten ze het respecteren.

Ik heb het recht om een relatie te beëindigen die me niet gelukkig maakt

De meeste relaties hebben hun ruwe vlekken, en het is een goed idee om samen te werken aan conflictbeheersing, compromissen en flexibiliteit. Maar als uw relatie u uiteindelijk niet gelukkig maakt, heeft u het volste recht om er een einde aan te maken.

Je hebt geen grote reden of excuus nodig: “Ik ben niet gelukkig” is genoeg.

Als uw levens diep met elkaar verweven zijn, en vooral als u kinderen hebt of als uw partner afhankelijk is van u, kan de overgang gecompliceerd zijn en moet u een soort relatie onderhouden, althans voor een tijdje.

Maar je hebt altijd het recht om te besluiten om niet meer romantisch of seksueel betrokken te zijn bij iemand en je hoeft je niet meer aan iemand te verantwoorden om jouw redenen.

Het opkomen voor al deze rechten maakt je niet onredelijk, veeleisend of te kieskeurig – en iedereen die je anders vertelt, heeft zich waarschijnlijk een aantal tamelijk waardeloze boodschappen eigen gemaakt over wat vrouwen waard zijn.

De waarheid is dat je al deze dingen verdient als een absoluut minimum in je relatie.

Als je je realiseert dat je sommige van deze rechten in je relaties hebt laten vallen, geef jezelf dan niet de schuld. Opstaan voor onszelf is echt moeilijk en vergt veel oefening. Ik ben er nog steeds mee bezig en ik zou het niet kunnen doen zonder de hulp van ondersteunende vrienden en mijn lieve therapeut.

Veel boeken en artikelen lezen over zelf-empowerment, praten met een counselor en perspectief krijgen van vrienden die goed zijn in het opkomen voor hun behoeften zijn allemaal goede manieren om deze vaardigheid te ontwikkelen.

Wereldwijd zijn er 259 miljoen weduwevrouwen en meer dan 115 miljoen van deze vrouwen leven in armoede. Daarnaast worden weduwevrouwen geconfronteerd met wijdverbreide culturele discriminatie, stigmatisering en worden zij blootgesteld aan misbruik, zoals diefstal van eigendommen, uitzetting, sociaal isolement en fysiek geweld.

De partnerorganisatie Women for Human Rights (WHR) van Women for Human Rights (WHR) verleent essentiële steun aan weduwen in Nepal, mobiliseert hen om hun gestolen eigendomsrechten terug te vorderen en helpt hen om een grotere economische onafhankelijkheid te bereiken.

Voorkomen van schadelijke en discriminerende culturele praktijken

Wereldwijd worden weduwevrouwen gedwongen uitgezet en verliezen zij vaak hun land en bezittingen aan de familie van hun man. Na de dood van hun partner worden weduwen dakloos achtergelaten, geïsoleerd en uit hun gemeenschap verdreven. Dit verlies aan financiële zekerheid kan verstrekkende gevolgen hebben en gaat vaak gepaard met fysiek geweld en intimidatie. Het einde van de relatie is vaak het begin van een hoop ellende voor deze vrouwen

Streven naar verandering

In 2011 waren er 218.040 weduwen in Nepal, wat neerkomt op 4,6% van de vrouwelijke bevolking. Bijna de helft van alle vrouwen in Nepal heeft in hun leven te maken met een vorm van geweld. Bij de weduwen stijgt dit cijfer tot 78%.

Dit najaar gaat een baanbrekend project van start: WHR, Feministische Dalit Organisation (FEDO) en Tewa om weduwen in Nepal uit te rusten met de kennis, vaardigheden en middelen die ze nodig hebben om voorgoed een einde te maken aan hun onderdrukking. Het project heeft tot doel 1.300 vrouwelijke leiders meer macht en invloed te geven op de beslissingen die in hun lokale gemeenschap worden genomen en zal meer dan 12.000 vrouwen in Nepal verenigen om de negatieve houdingen en discriminatie te veranderen die hen ervan weerhouden om te beweren wat rechtmatig van hen is.